Hashing vs Encryptie: Wat is het verschil?

In de wereld van digitale beveiliging en SSL Certificates is het begrijpen van de fundamentele verschillen tussen hashing en encryptie cruciaal voor het implementeren van de juiste beveiligingsmaatregelen.

Deze twee verschillende cryptografische processen dienen verschillende doelen terwijl ze samenwerken om veilige systemen te creëren en gevoelige gegevens te beschermen.

Hashing begrijpen

Hashing is een eenrichtingscryptografische functie die een tekenreeks met een vaste grootte genereert uit elke invoer, ongeacht de oorspronkelijke grootte. De resulterende hashwaarde, vaak een message digest genoemd, dient als een unieke digitale vingerafdruk van de originele gegevens.

Een kritieke eigenschap van hashing is dat het niet omgekeerd kan worden om de originele invoer te onthullen. Deze eigenschap maakt hashing bijzonder waardevol voor wachtwoordopslag en gegevensintegriteitscontrole in implementaties van SSL Certificates.

Veelgebruikte hashingalgoritmen zijn SHA-256 en SHA-384, die veel worden gebruikt in moderne SSL Certificates en digitale handtekeningen. Deze algoritmen produceren consistente uitvoerlengtes: SHA-256 creëert een 256-bit hashwaarde, terwijl SHA-384 een 384-bit resultaat genereert.

Bij het genereren van een Certificate Signing Request (CSR) zorgen hashing-algoritmen voor de integriteit van de public key en domeininformatie die wordt ingediend bij de Certificate Authority (CA).

Encryptie begrijpen

Encryptie is, in tegenstelling tot hashing, een tweerichtingsproces dat ontworpen is om de vertrouwelijkheid van gegevens te beschermen. Het transformeert leesbare platte tekst in gecodeerde Ciphertext met behulp van een specifieke sleutel en, wat belangrijk is, dit proces kan worden omgekeerd met behulp van de bijbehorende decoderingssleutel.

SSL Certificates gebruiken zowel symmetrische als asymmetrische encryptie om veilige verbindingen tussen servers en klanten tot stand te brengen.

Moderne SSL Certificates gebruiken vaak RSA of ECC (Elliptic Curve Cryptography) algoritmes voor asymmetrische codering. Deze methoden maken gebruik van sleutelparen: een public key voor encryptie en een private key voor decryptie.

De sterkte van de codering hangt af van de sleutellengte, waarbij de huidige industriestandaarden een minimale RSA sleutellengte van 2048 bits aanbevelen voor SSL Certificates om voldoende veiligheid te garanderen.

Verschillen in sleutels en toepassingen

Het primaire onderscheid tussen hashing en encryptie ligt in hun beoogde doelen en omkeerbaarheid.

Terwijl versleuteling zich richt op het behouden van vertrouwelijkheid van gegevens met de mogelijkheid om te ontsleutelen, zorgt hashing voor integriteit en verificatie van gegevens zonder de mogelijkheid van omkering. In implementaties van SSL Certificaten werken beide processen samen: encryptie beschermt de gegevens in transit, terwijl hashing de authenticiteit van digitale handtekeningen en SSL Certificates verifieert.

SSL Certificates vertrouwen op beide technologieën tijdens het TLS handshake proces. De SSL Certificate keten van de server wordt geverifieerd met behulp van hashwaarden om de integriteit te waarborgen, terwijl de sessiesleutels veilig worden uitgewisseld met behulp van encryptie.

Deze combinatie vormt de basis voor veilige HTTPS-verbindingen en beschermt dagelijks miljoenen websites en hun gebruikers.

Beveiligingsoverwegingen en best practices

Bij het implementeren van beveiligingsmaatregelen met SSL Certificates is het essentieel om de huidige industriestandaard algoritmen te gebruiken.

Voor hashing worden SHA-256 of sterkere varianten aanbevolen, aangezien oudere algoritmen zoals MD5 en SHA-1 cryptografisch kwetsbaar worden geacht. Op dezelfde manier moeten encryptie-implementaties gebruik maken van sterke sleutellengtes en moderne protocollen zoals TLS 1.2 of TLS 1.3.

Trustico® raadt regelmatige rotatie van SSL Certificates en zorgvuldig beheer van private sleutels aan om een robuuste beveiliging te handhaven.

Organisaties moeten ook de juiste sleutelopslagpraktijken implementeren en ervoor zorgen dat hun cryptografische implementaties de huidige beveiligingsrichtlijnen volgen die zijn opgesteld door erkende normeringsinstanties zoals NIST en het CA/Browser Forum.